Μικτή τεχνική.Κολλάζ-ζωγραφική με χειμωνιάτικο θέμα

                              ¨Εργα μικτής τεχνικής κολλάζ - ζωγραφικής, με πολύ απλά υλικά:
                           Xαρτομάντηλα και χαρτί περιτυλίγματος με χειμωνιάτικο θέμα
                           Kόλλα
                           Mαρκαδόροι.... και οπωσδήποτε δημιουργικότητα και φαντασία!!!:)))  

      Τα παιδιά επιλέγουν την φιγούρα που επιθυμούν από τα χαρτομάντηλα ή το χαρτί                 περιτυλίγματος,την κόβουν και την κολλούν σε λευκό χαρτονάκι Α4 και επιστρατεύοντας

        την φαντασία τους,ζωγραφίζουν και δημιουργούν το έργο τους.    

Το δέντρο που έδινε...

...αλλά και τα παιδιά που θα του έδιναν δώρα,όπως είπαν,για να το βλέπουν χαρούμενο :)))
Μετά την ανάγνωση του βιβλίου ΄΄Το δέντρο που έδινε'' και τη συζήτηση που ακολούθησε,κάθε παιδί ζωγράφισε σ'ένα χαρτάκι,τι  θα έδινε  στη μηλιά για να είναι χαρούμενη.

Και όλα αυτά τα δώρα συγκεντρώθηκαν γύρω από τη μηλιά...και πάνω της!!!
Πρέπει να χάρηκε νομίζω :))))

Αναπαράσταση της θεατρικής παράστασης ''Το δέντρο που έδινε''

Πριν λίγες μέρες,στο πλαίσιο του φετινού περιβαλλοντικού προγράμματός μας''Φυτεύω,
φροντίζω και παίρνω χαρά'',παρακολουθήσαμε την αξιόλογη θεατρική παράσταση 
''Το δέντρο που έδινε''στον χώρο εκδηλώσεων του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης.
Μια αρκετά πρωτότυπη θεατρική διασκευή,του ομώνυμου πασίγνωστου βιβλίου του 
Σελ Σιλβερστάιν,από την εταιρία θεατρικών παραστάσεων ''TheatreReactor'',με χρήση βιντεοπροβολής με προτζέκτορα και ηχογραφημένης αφήγησης. 

 Η παράσταση ήταν άκρως εντυπωσιακή κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα  τα παιδιά να θελήσουν να  την αναπαραστήσουμε:)))στον χώρο της τάξης...Προσπαθήσαμε λοιπόν.

Έκοψαν σε χαρτόνια κανσον και συναρμολόγησαν στο πάτωμα με τη βοήθεια χαρτοταινίας  τα διάφορα τμήματα της μιας εκ των πρωταγωνιστών της ιστορίας,της μηλιάς, 

 η οποία τοποθετήθηκε τελικά στον ''προτζέκτορα΄΄-σεντόνια του ολοήμερου προγράμματος που στερεώθηκαν στον πίνακα της παρεούλας.Ο δεύτερος  πρωταγωνιστής προέκυψε με λάχνισμα.
                                                Και η αναπαράσταση άρχισε!!!!!

       
               Το αγόρι παίζει με τη μηλιά,μαζεύει τα φύλλα της και κάνει στεφάνι με αυτά....

                                                         
                                                      ...τρώει τα μήλα της,

              κουνιέται στα κλαδιά της,σκαρφαλώνει πάνω της...ξεκουράζεται στον ίσκιο της.

     Η μηλιά αγαπάει το αγόρι και το αγόρι αγαπάει τη μηλιά...είναι και οι δυο ευτυχισμένοι.

  
                                Τα χρόνια περνούν και το αγόρι αποκτά νέες φιλίες... 

                                             αλλά και ανάγκες κι επιθυμίες.
Θέλοντας η μηλιά να βλέπει χαρούμενο το αγόρι,κάθε φορά που την επισκέπτεται,το καλεί να συνεχίσουν το παιχνίδι τους.Του προσφέρει όμως τελικά ό,τι διαθέτει(μήλα,κλαδιά,κορμό) και μπορεί να το βοηθήσει στο να ικανοποιήσει τις επιθυμίες που εκείνο εκφράζει.Επιθυμίες οι οποίες συνεχώς διαφοροποιούνται αλλά συγχρόνως το απομακρύνουν από εκείνη...  

          Ώσπου τελικά του προσφέρει και το κούτσουρο που έχει απομείνει από αυτή,για να                                                   ξεκουραστεί όπως επιθυμούσε.

               Η μηλιά αγαπούσε το αγόρι...Το αγόρι αγαπούσε τη μhλιά; Ιδού η απορία....