Παγκόσμια ημέρα τρίτης ηλικίας σήμερα κι αν και προσωπικά δεν πιστεύω στον εορτασμό των παγκόσμιων ημερών και θεωρώ ότι θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε όλους όσο περισσότερο μπορούμε ,σαν να γιορτάζουν καθημερινώς ,ωστόσο αποτελούν για το σχολείο πολύ ωραίες αφορμήσεις για συζητήσεις,ελεύθερη έκφραση και προφορική επικοινωνία των παιδιών με τους υπόλοιπους.Σήμερα λοιπόν συζητήσαμε για τον παππού και τη γιαγιά του καθενός ,πως τους λένε,που ζουν ,με τι ασχολούνται ,τι τους προσφέρουν,πως τους φέρονται κ.λ.π.,και καταλήξαμε στο ερώτημα ''γιατί αγαπάμε τον παππού και τη γιαγιά''.Το ότι τους αγαπούν βεβαίως είναι δεδομένο!!!Οι απαντήσεις των παιδιών πολλές και ποικίλες όπως συνήθως-άλλες διστακτικές κι άλλες γεμάτες ενθουσιασμό,άλλες σχεδόν μονολεκτικές κι άλλες περιφραστικές ,άλλες λιγάκι επιφανειακές κι άλλες περισσότερο της καρδιάς....Οι απαντήσεις καταγράφηκαν σε χαρτί του μέτρου το οποίο στόλισαν τα παιδιά ,ζωγραφίζοντας τον παππού και τη γιαγιά τους και δημιουργήθηκε ένα είδος αφίσας η οποία αναρτήθηκε σε τοίχο της τάξης και κει θα μείνει αρκετό διάστημα,ώστε να μπορεί κάθε παιδί να τη δείχνει στον παππού και τη γιαγιά ,όταν δίνεται η ευκαιρία.
Στο τέλος ζωγράφισαν τον παππού και τη γιαγιά τους σε ατομικό φύλλο εργασίας ,το οποίο πήραν μαζί τους για να τους το χαρίσουν, μαζί μ'ένα γλυκό φιλί ή και δύο ή και τρία ή και.....!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου