Με το βλέμμα στο νηπιαγωγείο και όχι μόνο....: Αναπαράσταση της θεατρικής παράστασης ''Το δέντρο που έδινε''

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

Αναπαράσταση της θεατρικής παράστασης ''Το δέντρο που έδινε''

Πριν λίγες μέρες,στο πλαίσιο του φετινού περιβαλλοντικού προγράμματός μας''Φυτεύω,
φροντίζω και παίρνω χαρά'',παρακολουθήσαμε την αξιόλογη θεατρική παράσταση
''Το δέντρο που έδινε''στον χώρο εκδηλώσεων του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης.
Μια αρκετά πρωτότυπη θεατρική διασκευή,του ομώνυμου πασίγνωστου βιβλίου του
Σελ Σιλβερστάιν,από την εταιρία θεατρικών παραστάσεων ''TheatreReactor'',με χρήση βιντεοπροβολής με προτζέκτορα και ηχογραφημένης αφήγησης.

Η παράσταση ήταν άκρως εντυπωσιακή κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα παιδιά να θελήσουν να την αναπαραστήσουμε:)))στον χώρο της τάξης...Προσπαθήσαμε λοιπόν.

Έκοψαν σε χαρτόνια κανσον και συναρμολόγησαν στο πάτωμα με τη βοήθεια χαρτοταινίας τα διάφορα τμήματα της μιας εκ των πρωταγωνιστών της ιστορίας,της μηλιάς,

η οποία τοποθετήθηκε τελικά στον ''προτζέκτορα΄΄-σεντόνια του ολοήμερου προγράμματος που στερεώθηκαν στον πίνακα της παρεούλας.Ο δεύτερος πρωταγωνιστής προέκυψε με λάχνισμα.
Και η αναπαράσταση άρχισε!!!!!

Το αγόρι παίζει με τη μηλιά,μαζεύει τα φύλλα της και κάνει στεφάνι με αυτά....

...τρώει τα μήλα της,

κουνιέται στα κλαδιά της,σκαρφαλώνει πάνω της...ξεκουράζεται στον ίσκιο της.

Η μηλιά αγαπάει το αγόρι και το αγόρι αγαπάει τη μηλιά...είναι και οι δυο ευτυχισμένοι.

Τα χρόνια περνούν και το αγόρι αποκτά νέες φιλίες...

αλλά και ανάγκες κι επιθυμίες.
Θέλοντας η μηλιά να βλέπει χαρούμενο το αγόρι,κάθε φορά που την επισκέπτεται,το καλεί να συνεχίσουν το παιχνίδι τους.Του προσφέρει όμως τελικά ό,τι διαθέτει(μήλα,κλαδιά,κορμό) και μπορεί να το βοηθήσει στο να ικανοποιήσει τις επιθυμίες που εκείνο εκφράζει.Επιθυμίες οι οποίες συνεχώς διαφοροποιούνται αλλά συγχρόνως το απομακρύνουν από εκείνη...