Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν ήταν μια νηπιαγωγός ,η οποία διορίστηκε μόνιμα -μετά από εφτά χρόνια που υπηρέτησε ως αναπληρώτρια ....εδώ κι εκεί...-στο νησί της Μυτιλήνης... ΕΥΤΥΧΩΣ για εκείνη ,επειδή λάτρευε τη θάλασσα κι ένα από τα όνειρά της ήταν να επισκεφθεί το συγκεκριμένο νησί!!!!!!!
Ουπςς...συγγνώμη...μπερδεύτηκα ...νόμιζα πως είχα μπει στη σελίδα όπου γράφω τα απομνημονεύματά μου... χαχαχχα Δεν πειράζει όμως ...έτσι θα καταλάβετε γιατί ήμουν βαθιά συγκινημένη κατά την επίσκεψη μας στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών,όπου ανάμεσα στους υπόλοιπους πίνακες θαυμάσαμε και κάποιους του Θεόφιλου, ο οποίος ήταν Μυτιληνιός και στου οποίου το χωριό -Βαρειά-παρέμεινα και το μεγαλύτερο συνεχόμενο διάστημα.Διότι θα πρέπει να συμπληρώσω πως εκτελούσα και χρέη ''σχολικής συμβούλου''χαχαχχα...μια μέρα στο ένα νηπιαγωγείο ...μια μέρα στο άλλο... αναλόγως με το ποια νηπιαγωγό έπρεπε να αναπληρώσω επειδή είχε άδεια....Ωραία χρόνια.... και δε γελάω ειρωνικά λέγοντάς το, παρά μόνο νοσταλγώ....
Στο Τελλόγλειο λοιπόν εκτίθενται διάφοροι πίνακες του Θεόφιλου, με μόνον κοινό ανάμεσα στα ''αντίγραφα'' των οποίων αναρτήθηκαν από μένα στον πίνακα της τάξης, τον πίνακα ''Η Άρκτος χορεύουσα''.Οι υπόλοιποι που αναρτήθηκαν , αποτελούν δική μου επιλογή κι έγινε για διάφορους προσωπικούς και όχι μόνο λόγους..Τα καλά της ελευθερίας του προγράμματος του νηπιαγωγείου είναι αυτά!!!! Τα παιδιά βεβαίως αναγνώρισαν αμέσως τον πίνακα που είχαν δει στο Τελλόγλειο κι αφού παρατήρησαν και περιέγραψαν τι βλέπουν και στους υπόλοιπους ,έγραψαν σ'ένα χαρτί το όνομά τους και το τοποθέτησαν κάτω από αυτόν που τους αρέσει περισσότερο ώστε να είναι αυτός με τον οποίο θα ασχοληθούμε εκτενέστερα.
Ο πίνακας ''Ακρογιάλι'' λοιπόν ήταν αυτός που κέρδισε τις εντυπώσεις και ορίστε γιατί:
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου